Miniatury morskie EWM 1-1 Surigao, ostatni boj gigantow

Wczesnym rankiem 24 października 1944 r. nad zatoką Leyte, wypełnioną amerykańską flotą Inwazyjną, pojawił się samotny, rozpoznawczy wodnosamolot. Na kadłubie maszyny lśniły symbole czerwonego, wschodzącego słońca - hinomam znaki rozpoznawcze japońskiego lotnictwa. Przestronna, bogato oszklona kabina samolotu mieściła trzy osoby - pilota, radiooperatora oraz obserwatora, który pośpiesznie zaczął zliczać i klasyfikować dostrzeżone okręty. Pośpiech był konieczny - w każdej chwili wodnopłatowicc mógł zostać zauważony przez amerykiińskie myśliwce patrolujące niebo nad zatoką. Los powolnego wodnosamolotu byłby wtedy przesądzony. Co więcej, czas odgrywał rolę, ponieważ informacje o pozycji amerykańskich okrętów miały dla Japończyków kluczowe znaczenie. W przeciągu następnych 48 godzin na okalających zatokę wodach Archipelagu Filipińskiego miała rozegrać się bitwa, decydująca o losach Cesarstwa Japońskiego.